Fa waka?

Hoi iedereen!

Weer even een update van mijn zonnige leventje in het verre Suriname.

Vorige week vrijdag was de start van die rally op het onafhankelijkheidsplein. Daar werd een feestje omheen gemaakt dus was niet vervelend om daar te zijn. Een brassband (moest wel aan jullie denken hoor, floor en kenneth) een rockband en later een dj met lekkere muziek. Prima avondje dus die we, heel fout hebben afgesloten in een karaokebar. Flink de longen uit het lijf gezongen, errug goed.

Zaterdag met ELise mee naar de sauna in de fitnessschool. Je zou denken dat je dat hier natuurlijk niet nodig hebt, het is al warm genoeg. Maar er hangt hier zoveel stof in de lucht en dat in combinatie met een koude douche (thuis) leek een sauna me toch ook wel lekker. Heb meteen een abonnement genomen op de fitness, heb namelijk het idee dat ik hier niet echt aan het afvallen met (zeg maar aankomen) Daarbij zijn de Surinamers bijzonder direct in het vertellen dat ze me te dik vinden. Echt ik ben laatst in een week wel vier keer verteld door bijvoorbeeld mijn huisbaas en een moeder op school dat ik toch echt te dik ben. Niet dat ik me er heel veel van aan trek maar leuk om te horen is het toch ook weer niet.
Dus kom helemaal afgetraind thuis :-)

Zaterdagavond kwam Lambert aan! We zijn lekker uiteten geweest en even terrasje gehangen. En allemaal kadootjes uitgepakt die hij voor me mee had genomen. Zo leuk om even een bekend gezicht hier te zien. Ik vond het ook echt leuk om hem mijn leventje hier te tonen.
Op zondag hadden we allemaal plannen ABCDE ;-) We wilden de vogeltjesmarkt bij zien. En met de postboot mee de Suriname rivier op.
De vogeltjes waren nog niet echt wakker toen we aankwamen. Bij zonsopgang (6 uur) komen zangvogelliefhebbers daar namelijk bijeen om de fluitkunsten van hun vogeltjes te demonstreren. Volgens onze reisboekjes moet dit een hele happening zijn en die happening willen wij natuurlijk niet missen. Er zijn wedstrijden tussen de vogels en hierbij gaat ook aardig wat geld om. Elke tsjilp van de picolets, twatwa’s of gelebeks wordt nauwkeurig op een scorebord bijgehouden. De prijs komt toe aan de vogel die de meeste slagen maakt. Een slag is een stukje melodie met een duidelijk begin en einde. Wij dachten dat we wel even een heel fluitorkest te horen zouden krijgen, maar dat viel hard tegen. Er waren hooguit 15 vogels en van de wedstrijden was ook nog niet zoveel te merken toen wij er waren.

Na even bij deze vogels gekeken te hebben, zouden we vervolgens om 7 uur met de postboot meegaan langs de plantages om daar de post te bezorgen. Daarover hadden we eerder in de week al contact gehad met de organisatie, echter toen we bij de boot aankwamen bleek deze al enkele weken defect te zijn. Nouja, dan maar een beetje improviseren en onder genot van een kopje thee en een gebakje bij Torarica zijn we overgegaan naar plan B: met de bus naar White Beach.

Toen hadden we een volgend probleem: waar vinden we de bus? Aan vele mensen gevraagd, waaronder aan iemand van het bus informatie centrum. Maar iedereen vertelde ons hetzelfde: er rijden geen bussen op zondag naar white beach. Dus Taxi Brian gebeld en die wilde ons wel met zijn busje brengen. Wel iets duurder, maar dan konden we i.i.g. nog naar white beach. En wat ben ik blij dat we het gedaan hebben, want wat was het super mooi. Ik vond het een beetje op Caribische Paradijsje lijken alleen het blauwe water moesten we er maar even bij denken. Heerlijk relaxt dagje gehad dus. Lambert moest waarschijnlijk wat slaap inhalen hij heeft zeker 3 uur liggen tukken in mijn hangmat!

Later op de dag kwamen de mensen van de Gongrijpstraat ook nog die waren gewoon met de bus gekomen!!Zo betrouwbaar zijn de Surinaamse inlichtingen hier dus!

Na het zwemmen in het water bij white beach moet je trouwens wel altijd even checken of alle vingers en tenen er nog aan zitten, want de piranha’s schijnen ook vrolijk in het water rond te zwemmen. Er is wel een net geplaatst om ze tegen te houden, maar af en toe glipt er wel eentje doorheen. Ook werd er net een slang uit het water geplukt toen wij besloten te gaan zwemmen. Heel spannend allemaal hier hoor.

En alsof we die dag nog niet genoeg dieren gezien hadden, kwamen we op de terugweg ook nog een dode slang tegen en slingerde een aap / luiaard in de mast. We zijn er namelijk nog niet helemaal uit wat voor een beest het nou was.
Terug in de stad alleen met Lambert roti gegeten en lekker zitten kletsen over van alles en nog wat.

Maandag een afscheidsetentje van Romy. Het is wel jammer hoor want op dit moment vertrekken er een aantal mensen die hier al vanaf mijn begin zijn. Nathalie is donderdag teruggegaan. We zijn wel al over een reunie aan het nadenken bij het kwakoefestival.

Lambert ging dinsdag weer vliegen, ik vond het echt super dat ie even langskwam!

Deze week ben ik tegen een aantal problemen opgelopen op mijn werk. Het is waarschijnlijk een combinatie van de surinaamse manier van werken, mijn eigenwijsheid/brutaliteit en de communicatie hier. Wat er precies allemaal mis is daar kan ik mijn vinger niet op leggen. Maar het komt er op neer dat Rick en ik in een werkgroep zitten om het onafhankelijkheidsfeest te organiseren. En dat eigenlijk al het werk dat we tot nu toe gedaan hebben. Door de directirice opnieuw gedaan is. Ze vond al onze ideeen en plannen fantastische maar deed er niet veel mee. Misschien dat ik het later wat beter kan verwoorden dan krijgen jullie een betere uitleg. Maar ik was wel twee dagen behoorlijk chagerijnig.

Gisteravond even flink gedanst in Millenium heerlijk de school even opzij gezet.

Er staan weer een paar nieuwe foto's op mijn site! En oja jullie kunnen wel gewoon op mijn surinaamse nummer smsen. In het begin kon dat niet maar inmiddels wel!

Heel veel kussen

http://www.mijnalbum.nl/Album=XVJCNGTK